Sause-plouraire
Salix × sepulcralis
Salicaceae
Autre noum : Sause-plourous.
Noms en français : Saule pleureur, Saule pleureur doré.
Descripcioun :Lou sause-plouraire nous vèn d'Asìo, majamen de Chino emé la principalo meno, Salix babylonica. La maje part di sause-plourous que se rescontron dins li pargue soun de bastard coume Salix × sepulcralis (Salix babylonica x Salix alba) que resiston miés à la fre. La rusco jauno vèn de Salix alba alor que li ramo que pendoulon vènon de Salix babylonica. Aro tèms en tèms, se vèi en ribo d'aigo d'aquéli sause.
Usanço :Coume lis àutri sause dèu èstre febrifuje.
Port : Aubre
Taio : 6 à 12 m
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Salix
Famiho : Salicaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 0,5 cm
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à mars
Liò : Ribiero
- Pargue
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Óurigino Asìo-Èst
Ref. sc. : Salix × sepulcralis Simonk., 1890
Cese-fèr(-boumbu)
Astragalus vesicarius
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Astragale à calice renflé.
Descripcioun :Aquéu cese-fèr trachis dins li tepiero secarouso de mountagno. La planto es argentado emé de fueio de 4 à 9 paréu de fuioun. Li flour soun en grapo (3 à 10 flour). Se recounèis majamen à si bratèio cuberto de péu negre e si "calice" boumbu. La subsp. de Prouvènço ié dison vesicaria emé si flour de dos coulour, vióuleto e blanco.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 1800 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropo
Ref. sc. : Astragalus vesicarius L., 1753